સુનીલ શેટ્ટી આપણા ગુજરાતી અભિનેતા એવા મનોજ જોશીને ટકોર કરી ગયો. દિવ્ય ભાસ્કરના અહેવાલ મુજબ, ફિલ્મ ‘દે ધના ધન’ના પ્રમોશન માટે અમદાવાદ આવેલા અક્ષયકુમાર, સુનીલ શેટ્ટી અને મનોજ જોશી પૈકી મનોજ જોશી લોકો સાથે હિન્દીમાં વાતો કરતા હતા ત્યારે સુનીલે ટકોર કરી,
‘ભાઈ, ગુજરાતી છો તો ગુજરાતીમાં વાતો કરો ને.’
આ ટકોર મને સ્પર્શી ગઈ છે.
બાકી, અગાઉ પણ એક પોસ્ટમાં મેં લખ્યું હતું કે, ગુજરાતીમાં, ખાસ કરીને, અમદાવાદમાં બે અજાણ્યા મળે એટલે પહેલાં હિન્દીમાં કે અંગ્રેજીમાં જ વાત શરૂ થાય, ખાસ તો જ્યારે બેમાંથી એક વ્યક્તિ મોબાઇલ સર્વિસ પ્રોવાઇડર, ઇન્ટરનેટ પ્રોવાઇડર કે અન્ય કોઈ કંપનીમાં હોય. સરવાળે બને એવું કે બંને ગુજરાતીઓ હિન્દીમાં જ વાતો કરતા હોય. કેવી વક્રતા!
હમણાં એક મિત્ર સાથે મોબાઇલ કંપનીમાં જવાનું થયું. મિત્રે જ સીધી ગુજરાતીના બદલે હિન્દીમાં વાતો શરૂ કરી. મોબાઇલ કંપનીનો પેલો ભાઈ બીજા કોઈ સાથે ગુજરાતીમાં જ વાતો કરતો હતો. તોપણ મિત્ર હિન્દીમાં જ વાતચીત કરે. મિત્રને કહ્યું તો કહે તેમાં શું થયું? હિન્દી રાષ્ટ્રભાષા જ છે ને.
વાત સાચી. હિન્દી રાષ્ટ્રભાષા છે, પણ સાથે ગુજરાતીય માતૃભાષા નથી?
બાકી, સમાચારપત્રો કે સામયિકો તો રોજેરોજ જોઈએ તો દુઃખ થાય તેવા હેડિંગ હોય. અંગ્રેજી શબ્દો હોય તો સમજ્યા, પણ હવે તો ફોન્ટ (લિપિ) પણ અંગ્રેજી હોય, જેમ કે, RSS અને VHPનો એજન્ડા હતો…બેક Cover…Cover story….
આત્યંતિક ભલે લાગે, પણ ગુજરાતમાં એક રાજ ઠાકરેની જરૂર નથી લાગતી? (એ તો ચીમનભાઈ પટેલ અને નરેન્દ્ર મોદીના કારણે ગુજરાતનું નામ ગાજતું અને ગુજરાતનું ઉપજતું થયું, બાકી, તો દૂરદર્શનમાં ૨૬મી જાન્યુઆરીની ઉજવણી ગુજરાતમાં થઈ તેની એક સેકન્ડની ક્લિપ જોવા મળે તોપણ આનંદ થતો તેવી સ્થિતિ હતી.) જય ગરવી ગુજરાત!
મારો બ્લોગ વાંચવા બદલ આભાર.